Funkcjonalna diagnostyka i terapia pacjenta z niestabilnością stawu biodrowego w oparciu o metodę Kinetic Control.
Dolegliwości bólowe towarzyszące schorzeniom w obrębie narządu ruchu należą obecnie do najczęstszych patologii nękających współczesnego człowieka i stanowią poważny problem społeczno-ekonomiczny. Z badań epidemiologicznych wynika, że co 5. pacjent w praktyce ogólnolekarskiej, co 3. w neurologicznej i prawie każdy w ortopedycznej i reumatologicznej poszukuje porady lekarza z powodu dolegliwości bólowych w obrębie narządu ruchu.
Kończyny dolne, które poddawane są stałym obciążeniom, a często przeciążeniom w związku z funkcją statyczno-lokomocyjną i wykonywaną pracą, są szczególnie narażone na rozwój różnego rodzaju dysfunkcji ruchowych i patologii. Częstą konsekwencją są tutaj problemy mechaniczne, które wywołują objawy bólowe stawów kończyn dolnych, w tym stawu biodrowego.
Mechaniczne zaburzenie stabilności stawu biodrowego można zaobserwować podczas wykonywanych funkcji czy też specjalnych testów ruchowych. Dolegliwości bólowe są tutaj opisywane jako dysfunkcja jednoodcinkowa (jeden konkretny staw) oraz wieloodcinkowa (tkanka kurczliwa). Często jednak obserwuje się je jako kombinacje ograniczeń normalnego fizjologicznego ruchu w stawie i związane z nim kompensacje (np. hipermobilność lub brak kontroli pozycji neutralnej) potrzebne do utrzymania funkcji. Funkcjonalną niestabilność w stawie można rozpoznać, biorąc pod uwagę miejsce (np. staw biodrowy) i kierunek, w jakim występuje hipermobilność lub kompensacja (np. w rotacji), która związana jest z nadmiernym przeciążeniem, symptomami i obecną patologią.
W artykule zostało zaprezentowane postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne w oparciu o koncepcję Kinetic Control na przykładzie pacjentki z dolegliwościami bólowymi i niestabilnością stawu biodrowego.
“Postępowanie terapeutyczne w dysfunkcji narządu ruchu często wymaga wdrażania specjalnych strategii oraz podejmowania trudnych decyzji klinicznych.”
Aby pobrać artykuł w formacie PDF – zostaw swój adres e-mail.
U pacjentki oceniono postawę globalnie i zauważono, poza problemami, na których skupiano się wcześniej, uznając je za priorytet, ze ustawienie miednicy i kręgosłupa lędźwiowego jest nieprawidłowe, co potwierdza dysbalans mięśniowy w obrębie obręczy biodrowej. Już wcześniej zauważono problemy pacjentki z kontrola osi kończyny dolnej testowanej, które doprowadziły do nierównowagi mięśniowej w obrębie stawu kolanowego i całej kończyny dolnej [3, 4, 10, 19, 21].
Podczas wykonywania testu ¼ przysiadu zaobserwowano przodopochylenie miednicy, a co za tym idzie – brak kontroli wyprostu odcinka lędźwiowego (zdj. 1). Świadczy to o dysbalansie polegającym na nieprawidłowej pracy mięśni skośnych brzucha, pośladkowych wielkich i średnich, które pozostają w wydłużeniu (zakres zewnętrzny) i nie są w stanie kontrolować optymalnego ustawienia miednicy w pozycji neutralnej.
Natomiast mięsień najszerszy grzbietu oraz mięsnie przednio-bocznej strony uda pozostają w tej pozycji w skróceniu (zakres wewnętrzny), co oznacza, ze również nie mogą pracować optymalnie, ograniczając w ten sposób fizjologiczny zakres ustawienia miednicy poza pozycja neutralna.
– See more at: http://www.fizjo-sport.pl/news/307/65/Bezplatny-artykul-z-fizjoterapii-Trening-kontroli-motorycznej-w-bocznym-przyparciu-rzepki-Opis-przypadku-Czesc-II-Kinetic-Control#sthash.V2yRl7X9.dpufU pacjentki oceniono postawę globalnie i zauważono, poza problemami, na których skupiano się wcześniej, uznając je za priorytet, ze ustawienie miednicy i kręgosłupa lędźwiowego jest nieprawidłowe, co potwierdza dysbalans mięśniowy w obrębie obręczy biodrowej. Już wcześniej zauważono problemy pacjentki z kontrola osi kończyny dolnej testowanej, które doprowadziły do nierównowagi mięśniowej w obrębie stawu kolanowego i całej kończyny dolnej [3, 4, 10, 19, 21].
Podczas wykonywania testu ¼ przysiadu zaobserwowano przodopochylenie miednicy, a co za tym idzie – brak kontroli wyprostu odcinka lędźwiowego (zdj. 1). Świadczy to o dysbalansie polegającym na nieprawidłowej pracy mięśni skośnych brzucha, pośladkowych wielkich i średnich, które pozostają w wydłużeniu (zakres zewnętrzny) i nie są w stanie kontrolować optymalnego ustawienia miednicy w pozycji neutralnej.
Natomiast mięsień najszerszy grzbietu oraz mięśnie przednio-bocznej strony uda pozostają w tej pozycji w skróceniu (zakres wewnętrzny), co oznacza, ze również nie mogą pracować optymalnie, ograniczając w ten sposób fizjologiczny zakres ustawienia miednicy poza pozycja neutralna.
[email-download download_id=”1575″ contact_form_id=”1530″]